به گزارش بلومبرگ، هزینههای چین برای انرژیهای تجدیدپذیر با بیش از ۸۰۰ میلیارد دلار یا ۴٫۵ درصد تولید ناخالص داخلی آن در سال گذشته، رقبای خود را پشت سر گذاشته است. این کشور هنوز با موانع قابل توجهی در ایجاد تعادل در اهداف جاه طلبانه اقلیمی خود با تأمین امنیت انرژی مواجه است.
مشخص نیست که آیا زیرساختهای موجود میتواند از افزایش باد و خورشید پشتیبانی کند یا خیر و این کشور هنوز در قلمروی ناشناخته برای انتقال انرژی قرار دارد.
رونق چند دهه انرژی پاک شبکه موجود را تحت فشار قرار داده است. در حال حاضر به جای رشد بیشتر، انتظار کاهش قیمت طولانیتری وجود دارد و احتمال حذف کارخانههای کوچکتر و ناکارآمد مطرح است.
انتظار میرود چین با افزودن سالانه حدود ۳۰۰ گیگاوات در دهه آینده همچنان به سرعت، نصب انرژیهای تجدیدپذیر را ادامه دهد. این به تولید بیش از ۹۰۰۰ گیگاوات تا سال ۲۰۶۰ کمک میکند که ضربالاجلی است که رئیسجمهور شی جین پینگ برای حذف کربن مشخص کرده و این میزان شش برابر مقدار فعلی خواهد بود.
اما چنین گسترش سریعی نیاز به سرمایهگذاری هنگفت در خطوط انتقال مسافت طولانی، ذخیرهسازی انرژی، و بارگیری انعطافپذیر پیک برای جبران وقفه انرژی پاک دارد.
زغال سنگ و گاز همچنان در دسترس ترین ابزارهای متعادلکننده برای پایداری شبکه هستند.
استان شاندونگ که بزرگترین ناوگان خورشیدی چین را در خود جای داده است، به دلیل محدودیتهای شبکه مجبور به کاهش پروژههای پشت بام شده است و ممکن است این اتفاق در مناطق دیگر نیز رخ دهد.
منبع: bloomberg