حمایت مالی پکن برای تحقیقات علمی و توسعه فناورانه به دنبال همه‌گیری کرونا در سال ۲۰۲۰، کاهش داشت و بودجه پروژه‌های تحقیقاتی علوم پایه که به حمایت دولت وابسته هستند، متوقف شد. سرمایه‌گذاری دولت برای علوم پایه در سال ۲۰۲۱ بیش از ۱۵ درصد افزایش داشته که این امر نشان از حمایت پکن از پیشرفت‌های جدید در نوآوری‌های اصلی و پایه دارد.
حوزه‌هایی که بیشترین حمایت دولتی را دریافت کردند شامل توسعه فضایی، فیزیک هسته‌ای، علوم کوانتوم و مهندسی بیولوژیک می‌شود. دولت چین به دنبال سیاست‌گذاری‌های جدید برای تشویق تحقیق و توسعه در جامعه است چراکه در مقایسه با سایر قدرت‌های علمی و فناوری، سرمایه‌گذاری در حوزه تحقیق و توسعه در چین هنوز ازنظر مقیاس، ساختار و کارآیی ناکافی است.
هزینه تحقیق و توسعه ایالات‌متحده در سال ۲۰۱۹ در حوزه کسب‌وکارها و دانشگاهی در مجموع ۶۶۷ میلیارد دلار بود که بیش از ۳ درصد تولید ناخالص داخلی این کشور است و در جایگاه نهم رده‌بندی جهانی میزان تحقیق و توسعه بود. چین در آن سال با ۳۴۶ میلیارد دلار در رتبه چهاردهم جهانی بود. سال ۲۰۲۱ چین با دو رتبه پیشرفت به جایگاه دوازدهم رسید.
پکن تمرکز ویژه‌ای بر یارانه و مشوق‌های مالیاتی به منظور افزایش هزینه‌های تحقیق و توسعه دارد. شرکت‌های چینی که در بیش از ۷۰ درصد کل هزینه‌های تحقیق و توسعه کشور مشارکت دارند از یارانه مستقیم دولت و کسر مالیات در فعالیت‌های تحقیقاتی خود بهره‌مند می‌شوند.
اما وابستگی زیاد این شرکت‌ها به دولت منجر شده تا سرمایه‌گذاری آن‌ها متناسب با تغییرات سیاست‌گذاری، نوسان پیدا کند. بر اساس مطالعات اخیر اقتصاددانان چینی، سیاست‌های محرک تحقیق و توسعه شرکت‌های چینی را به امید تأمین بودجه بیشتر، به سمت انتصاب مقامات سابق دارای روابط دولتی به عنوان مدیران ارشد خود سوق می‌دهد.
لابی‌گرهای تحقیق و توسعه نقش مثبتی در کمک به پیشرفت‌های فناورانه شرکت‌های چینی خصوصاً در مناطق کمتر توسعه‌یافته نظیر غرب چین دارند، اما در عین حال محققین هشدار دادند که ارتباط نزدیک این افراد با دولت خطر فساد و انتقال غیرقانونی منافع را نیز افزایش می‌دهد.
منبع: scmp
