به گفته تیم سازنده، موتور جدیدی برای تسلیحات مافوق صوت، که با استفاده از فناوری ساخته شده است که ارتش معتقد نبود کار کند، اولین پرواز آزمایشی خود را در چین با موفقیت به پایان رساند.
دانشمندان بر این باورند که این امر به چین کمک می‌کند تا با حفظ کیفیت و عملکرد بالا، تولید سلاح‌های مافوق صوت در مقیاس بزرگ را با هزینه نسبتا کم سرعت بخشد.
آنها گفتند این روش ساخت جدید به آنها اجازه می‌دهد تا اجزای آلیاژ تیتانیوم را بسازند که آزمایشات اولیه و دنیای واقعی نشان داده است که عملکرد بسیار بهتری نسبت به روش‌های سنتی دارند و به آنها اجازه می‌دهد بدون پردازش بیشتر مستقیماً از کوره به خط مونتاژ موتور بروند.
موتور رم جت این تیم به یک موشک یا هواپیما اجازه می‌دهد حداقل پنج برابر سرعت صوت حرکت کند.
ورودی هوا، که برای محافظت از موتور در برابر تلاطم‌هایی که می‌تواند سوخت در حال سوختن را خاموش کند، طراحی شده است، که یکی از بزرگترین و مهمترین قطعات است.
این قطعه به طول یک متر شکل نامنظم و ساختارهای پیچیده و ظریفی دارد که باید در یک محیط به‌شدت مستحکم بمانند. در عین حال، باید سبک وزن باشد و برای رسیدن به این هدف، ضخامت دیوارهای آن از دو کارت اعتباری بیشتر نیست.
قبلاً ورودی‌ها از قطعات مجزا ساخته می‌شدند که به هم جوش داده می‌شدند و دوباره پردازش می‌شدند، اما این روش زمان‌بر و پرهزینه است و نتایج به‌طور قابل‌توجهی از نظر کیفیت متفاوت است.
در این فرآیند، پودر ریز تیتانیوم و عناصر خاکی کمیاب در قالبی از فولاد ریخته می‌شود که هوا قبل از قرار گرفتن در کوره پر از گاز بی‌اثر، از آن خارج می‌شود. هنگامی که گرم می‌شود، گاز منبسط می‌شود و قالب را فشرده می‌کند، ذرات تیتانیوم را به هم فشرده می‌کند و آنها را مجبور می‌کند تا متبلور شوند و در یکدیگر ادغام شوند.
طبق گفته تیم سازنده، برای ایجاد یک ورودی کامل با استفاده از این تکنیک، حدود سه ساعت فشار نیاز است. آنها همچنین گفتند که این روش نیازی به پردازش بیشتر ندارد زیرا سطح از قبل صاف است و این روش چهار برابر دقیق‌تر از تکنیک‌های قبلی است.
روش فشار گرم اولین بار در دهه ۱۹۵۰ در ایالات متحده برای ساخت برخی از اجزای ساختاری جنگنده‌هایی مانند F-14 مورد استفاده قرار گرفت.
گزارش نیروی هوایی ایالات متحده در سال ۱۹۸۹ به این نتیجه رسید که فشار ایزواستاتیک گرم پتانسیل استفاده در تولید سلاح‌های مافوق صوت را دارد و پیشنهاد کرد که دولت تحقیقات بیشتری در مورد این فناوری انجام دهد، اما از آن زمان تاکنون هیچ گزارشی مبنی بر استفاده موفقیت آمیز از آن برای ساخت سلاح‌های مافوق صوت وجود نداشته است.
چین از سال ۱۹۹۰ از این روش در تولید هواپیما و موشک استفاده کرده است، اما به گفته محققان، ارتش در ابتدا باور نداشت که بتواند شرایط فوق العاده برای پرواز مافوق صوت را برآورده کند، زیرا شکاف‌های غیرمنتظره، حباب‌های گاز یا عناصر آلاینده ممکن است در طول این مدت رخ دهد.
یکی از چالش‌های اصلی، تولید دانه‌های کاملاً گرد پودر تیتانیوم در اندازه‌های مختلف با عناصر کمیاب خاکی بود، به طوری که آنها بتوانند کاملاً به یکدیگر متصل شوند. مشکل دیگر قالب بود. تحت فشار بالا، قوطی فولادی می‌تواند برخی از عناصر مضر را به داخل قطعه وارد کند یا خراش‌هایی بر روی سطح باقی بگذارد.
