به گزارش بلومبرگ، در ماه مارس امسال آنها هم کاری را انجام دادند که بسیاری از شرکت‌های AI چینی انجام داده‌اند: انتقال شرکت‌شان به ۴ هزار کیلومتر دور از وطن، یعنی به سنگاپور.
محیط سنگاپور برای کسب‌وکارها مساعد است و در دورانی که تشدید تنش‌های ژئوپلیتیکی بسیاری از شرکت‌های آمریکایی و بین‌المللی را از چین دور کرده، وو و چن در آنجا بهتر به سرمایه‌گذاران و مشتریان بین‌المللی دسترسی دارند.
به‌علاوه در این کشور جزیره‌ای بی‌طرف می‌توانند یکی دیگر از لوازم ضروری برای هر شرکت نوپای AI یعنی جدیدترین تراشه‌ها و سایر فناوری‌های پیشرفته را بخرند، کاری که در چین به خاطر محدودیت‌های صادراتی آمریکا برایشان غیر ممکن بود.
آنها می‌گویند می‌خواستیم به جایی برویم که سرمایه برای تامین مالی فراوان باشد، نه جایی که منابع مالی در دسترس به‌سرعت در حال کاهش است.
سنگاپور به مقصد مورد علاقه شرکت‌های نوپای AI چینی که سودای بین‌المللی شدن در سر دارند تبدیل شده است. این دولت‌شهر که بیشتر مردمش هم نژاد چینی دارند از دیرباز شرکت‌های چینی را به سمت خود جذب می‌کرده، ولی کارآفرینان AI به همان دلیل تحریم‌های تجاری آمریکا این روند را شدت بخشیده‌اند.
از سوی دیگر استقرار شرکت‌های چینی در سنگاپور راهی برای کاهش حساسیت‌های مشتریان و نهادهای نظارتی کشورهایی است که از نظر سیاسی با چین مخالفند. این کار به «سنگاپورشویی» (Singapore-washing) معروف شده است.
البته این راهبرد همیشه هم موثر واقع نمی‌شود، مثل بایت‌دنس که دفتر مرکزی تیک‌تاک را از پکن به سنگاپور منتقل کرد، ولی این کار مانع از اعمال قانون جدید واشینگتن که خواستار فروش یا ممنوعیت فعالیت‌های تیک‌تاک در آمریکا به دلیل نگرانی‌های امنیتی بود، نشد.
شی‌این (Shein)، غول صنعت مد چینی هم به سنگاپور نقل مکان کرد اما با انتقادات شدیدی در آمریکا مواجه شد و حالا قصد دارد به جای بورس نیویورک، وارد بورس لندن شود.
برای شرکت‌های نوپای AI مساله فراتر از وجهه جهانی است. این شرکت‌ها کاملا به تراشه‌های پیشرفته متکی هستند و اگر دسترسی‌شان به این تراشه‌ها محدود شود، کیفیت محصولات‌شان افت خواهد کرد.
آمریکا فروش تراشه‌ها و سایر فناوری‌های پیشرفته به چین را ممنوع کرده و اوپن‌ای‌آی هم مشغول محدود کردن دسترسی چین به ابزارهای نرم‌افزاری خود است.
از آن طرف پکن نیز رویکردی سختگیرانه در قبال محتوای تولید شده با AI در پیش گرفته و می‌خواهد از انطباق آنها با سیاست‌ها و تبلیغات حزب کمونیست اطمینان حاصل کند.
در ژوئیه سال گذشته چین یکی از اولین کشورهایی بود که گام بزرگی برای کنترل این فناوری برداشت و از شرکت‌ها خواست که الگوریتم‌های خود را قبل از عرضه خدمات به کاربران، در نهاد دولتی ذی‌ربط به ثبت برسانند.
به این ترتیب فعالان AI مستقر در چین نمی‌توانند آزادانه در این عرصه گام بردارند.
بنیان‌گذار یک شرکت مشاور تخمین می‌زند که ۷۰ تا ۸۰ درصد شرکت‌های نوپای نرم‌افزاری و AI چین مایل به حضور در بازار بین‌المللی هستند، و حالا بسیاری از آنها تصمیم خواهند گرفت که به‌کلی از خیر بازار چین بگذرند.
سنگاپور در مورد مقررات AI کمتر سختگیری می‌کند و به سهولت راه‌اندازی کسب‌وکار هم معروف است.
این کشور با موقعیت منحصربه‌فرد خود در جنوب شرق آسیا و با شبکه پویا و پرشور شرکت‌های چندملیتی‌اش می‌تواند سکوی پرشی برای حضور کارآفرینان در بازار منطقه و جهان باشد.
تا پایان سال ۲۰۲۳ بیش از ۱۱۰۰ شرکت نوپای AI در سنگاپور فعال بوده‌اند و اگرچه این کشور داده‌ها را بر اساس کشور مبدأ فاش نمی‌کند، ولی شواهد حاکی از حضور فزاینده شرکت‌های AI چینی در آنجاست.
یکی از چینی‌هایی که شرکت نوپای AI خود را در سنگاپور تاسیس کرد و محصولاتش را به مشتریانی از ۳ قاره فروخت اما به بازار چین وارد نشد، یک اتاق گفتگوی آنلاین برای کارآفرینان چینی مایل به نقل مکان به سنگاپور با ۴۲۵ عضو دارد (که البته همه آنها در زمینه AI فعال نیستند).
او می‌گوید اگر می‌خواهید یک شرکت نوپای بین‌المللی باشید بهتر است از ابتدا به عنوان یک شرکت نوپای بین‌المللی شروع کنید، و می‌افزاید که در سنگاپور نحوه عمل دستگاه‌ها و ساختارها کاملا قابل پیش‌بینی است.
در عین حال جذب منابع مالی هم در چین به علت کاهش رشد اقتصادی و تمایل کمتر شرکت‌های بین‌المللی VC به سرمایه‌گذاری (در اثر افزایش تنش‌ها با آمریکا)، سخت‌تر شده است.
بنیان‌گذار یکی دیگر از شرکت‌های نوپای AI که قصد دارد به‌زودی از هنگ‌کنگ به سنگاپور نقل مکان کند می‌گوید که این کشور علاوه بر قرابت فرهنگی و زبانی با چین، به این دلیل جذاب است که دولت کمک‌هایی از جمله حمایت مالی و پشتیبانی فنی ارائه می‌دهد. مراکز رشد شرکت‌های نوپا نیز در آنجا فراوانند و دسترسی به بازارهای بین‌المللی آسان، محیط مناسب و سیاست‌ها پایدار است.
البته برخی از شرکت‌های AI چینی هم در بازار داخلی موفقیت‌هایی کسب کرده و همانجا باقی مانده‌اند.
پکن خودش سخت تلاش می‌کند تا شرکت‌های نوپای فعال در AI، رباتیک و سایر فناوری‌های پیشرفته در داخل کشور بمانند و در نهایت به عضویت بورس‌های داخلی درآیند، و با ارائه سرمایه، وام‌های کم‌بهره و معافیت‌های مالیاتی از شرکت‌هایی که امید بیشتری به موفقیت‌شان می‌رود حمایت می‌کند.
اما به گفته مدیر یک شرکت سرمایه‌گذار، چنین شرکت‌هایی برای حضور در بازار بین‌المللی دچار مشکل خواهند شد چون معمولا خدمات‌شان برای مخاطبان چینی و سازگاری با مقررات خاص این کشور طراحی شده است. به اعتقاد وی هر چه یک شرکت نوپای AI در چین موفق‌تر باشد، بین‌المللی شدن برایش چالش‌برانگیزتر خواهد بود.
اکنون شرایط برعکس یک دهه پیش است که غول‌های فناوری چینی مانند علی‌بابا و دی‌دی گلوبال موفقیت زیادی در خارج کشور به دست آوردند و با برنامه‌های کاربرپسند مشتریان را جذب کردند.
تشدید تنش‌های ژئوپلیتیکی و مقررات بیشتر و بیشتری که در پکن وضع می‌شود به معنای آن است که شرکت‌های جوان AI چینی مجبورند یکی از دو گزینه رشد در چین و رعایت قوانین چین یا رفتن به خارج کشور را انتخاب کنند، و ترکیب این دو غیر ممکن است.
منبع: bloomberg
