به گزارش چاینا دیلی، دی‌اکسید کربن و متان، به‌عنوان دو گاز گلخانه‌ای اصلی ناشی از فعالیت‌های انسانی، نقش کلیدی در گرمایش جهانی دارند و حذف یا کاهش آنها به یکی از اولویت‌های فوری علم اقلیم و فناوری انرژی بدل شده است. پیش‌تر، حذف این گازها عمدتاً از طریق فرآیند اصلاح خشک متان انجام می‌شد؛ روشی که نیازمند دماهای بسیار بالا (بیش از ۸۰۰ درجه سانتی‌گراد) و مصرف زیاد سوخت‌های فسیلی بود. این روش، با وجود برخی مزایا، خود منجر به انتشار دی‌اکسید کربن بیشتر می‌شد و کارایی آن در کاهش آلودگی زیست‌محیطی زیر سوال بود.
اکنون تیمی پژوهشی از مؤسسه فناوری و مهندسی مواد وابسته به آکادمی علوم چین، با همکاری دانشگاه جینان، موفق به توسعه یک نسخه پیشرفته از فرآیند اصلاح خشک با استفاده از فناوری کاتالیز الکتریکی شده‌اند که به آن فرآیند اصلاح خشک الکتریکی گفته می‌شود.
در فرآیند اصلاح خشک الکتریکی، دی‌اکسید کربن و متان با راندمان انرژی چشمگیر ۸۰ درصد به گاز سنتز (ترکیبی از مونوکسید کربن و هیدروژن) تبدیل می‌شوند. این روش نوآورانه نه‌تنها به تعادل ترمودینامیکی پایدار رسیده، بلکه عملکرد خود را در آزمایشگاه بیش از ۱۲۰ ساعت بدون افت بازدهی حفظ کرده است.
نکته مهم‌تر آن است که این فرآیند، اگر با برق تجدیدپذیر مانند انرژی خورشیدی، بادی، آبی یا هسته‌ای تغذیه شود، قادر است دی‌اکسید کربن بیشتری را مصرف کند تا آنچه در طول تولید برق آزاد می‌شود. این ویژگی، آن را به یکی از معدود فناوری‌های واقعی “کربن‌منفی” در جهان تبدیل می‌کند.
به گفته دانشمندان، این فناوری اکنون در آستانه گذار از فاز آزمایشگاهی به کاربردهای تجاری و صنعتی قرار دارد و می‌تواند به یکی از راهکارهای کلیدی برای مقابله با تغییرات اقلیمی جهانی بدل شود.
این پیشرفت نه‌تنها امید تازه‌ای برای حذف گازهای گلخانه‌ای به شیوه‌ای پایدار فراهم کرده، بلکه نمایانگر نقش فزاینده علم و فناوری چین در حل بحران‌های زیست‌محیطی جهانی است.
این نوع اکتشافات علمی و فناورانه، به‌ویژه در حوزه کاتالیز الکتریکی برای حذف گازهای گلخانه‌ای، دارای فواید و مزایای چندبُعدی و راهبردی در زمینه‌های زیست‌محیطی، انرژی، اقتصادی و حتی ژئوپلیتیکی هستند. یکی از مهم‌ترین دستاوردهای این فناوری، توانایی آن در مهار تغییرات اقلیمی است. دستیابی به سامانه‌هایی با انتشار منفی خالص به‌معنای واقعی، فراتر از کاهش آلاینده‌ها عمل می‌کند و می‌تواند گازهای گلخانه‌ای نظیر دی‌اکسید کربن و متان را مستقیماً از جو حذف کند؛ اقدامی که برای تحقق اهداف اقلیمی جهانی مانند توافق پاریس (Net Zero) حیاتی است. همچنین، این فناوری با تکیه بر انرژی‌های تجدیدپذیر همچون خورشیدی، بادی، برق‌آبی یا هسته‌ای، وابستگی به سوخت‌های فسیلی پرکربن را کاهش داده و گامی موثر در جهت گذار به انرژی پاک محسوب می‌شود.
یکی دیگر از مزایای برجسته این روش، بهره‌وری بالای آن در تبدیل گازهای آلاینده به گاز سنتز پاک (مونوکسید کربن و هیدروژن) با راندمانی در حدود ۸۰ درصد است؛ این مواد نه‌تنها برای تولید سوخت‌های پاک کاربرد دارند، بلکه در صنایع شیمیایی و پتروشیمی نیز بسیار ارزشمندند. از سوی دیگر، با فراهم آوردن بستر توسعه فناوری‌های کربن‌منفی، این نوآوری می‌تواند زیربنایی برای ایجاد صنایع نوین در اقتصاد کم‌کربن باشد؛ صنایعی که می‌توانند فرصت‌های تازه‌ای در اشتغال‌زایی، جذب سرمایه و صادرات فناوری به‌همراه داشته باشند.
پایداری بلندمدت عملکرد این فناوری که در آزمایشگاه بیش از ۱۲۰ ساعت بدون افت کارایی ادامه داشته، نشان می‌دهد که این فرآیند نه‌تنها از نظر علمی قابل اعتماد است، بلکه ظرفیت توسعه صنعتی در مقیاس‌های وسیع را نیز داراست. این ویژگی، امکان انتقال فناوری از سطح پژوهش به حوزه‌های تجاری و صنعتی را فراهم می‌کند. علاوه بر این، چین با توسعه و احتمالا صادرات این فناوری، می‌تواند نقش پررنگ‌تری در دیپلماسی اقلیمی جهانی ایفا کرده و جایگاه خود را به‌عنوان یک قدرت علمی و فناورانه در مقابله با بحران اقلیمی تثبیت کند.
در مجموع، این پیشرفت فناورانه را باید نقطه عطفی در مسیر جهانی برای دستیابی به آینده‌ای پایدار، کم‌کربن و مبتنی بر نوآوری دانست. چنین موفقیت‌هایی نه‌فقط بر بخش انرژی، بلکه بر سیاست‌گذاری‌های زیست‌محیطی، مسیر صنعتی‌سازی سبز، و آینده اقتصادی کشورها نیز تأثیرگذار خواهند بود.
منبع: chinadaily
