بر اساس داده‌های منتشر شده توسط اداره ملی آمار چین، این کشور در مجموع ۱۸۲ میلیارد یوان (۲۶٫۴ میلیارد دلار آمریکا) را برای تحقیقات اساسی در سال ۲۰۲۱ هزینه کرده است که افزایشی نزدیک به ۲۴ درصدی نسبت به سال قبل داشته است. نرخ رشد بسیار بالاتر از افزایش ۹٫۸ درصدی از ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۰ بود. در سال ۲۰۲۰، تحقیقات پایه ۶٫۰۱ درصد از کل هزینه تحقیق و توسعه چین را به خود اختصاص داد.
هدف تحقیق پایه درک بهتر اصول چگونگی کارکرد طبیعت، مانند نجوم و ریاضیات است. اغلب این تحقیقات کاربردهای فوری ندارد، اما می‌تواند مبنای نوآوری‌های علمی و فناوری باشد.
هزینه‌های تحقیق و توسعه چین به طور متوسط سالانه ۱۲٫۳ درصد بین سال‌های ۲۰۱۶ تا ۲۰۲۱ رشد داشته است که از نرخ رشد ایالات متحده ۷٫۸ درصد و نرخ رشد کره جنوبی ۷٫۶ درصد از سال ۲۰۱۶ تا ۲۰۲۰ پیشی گرفته است. از لحاظ کل هزینه‌های تحقیق و توسعه چین در رتبه دوم جهان قرار دارد.
بر اساس گزارش بنیاد ملی علوم ایالات متحده، در سال ۲۰۱۹، ایالات متحده و چین با هم نیمی از هزینه‌های تحقیق و توسعه جهانی را به ترتیب با ۲۸ و ۲۲ درصد به خود اختصاص دادند.
چین بزرگترین همکارهای تحقیقاتی دوجانبه و چند جانبه را در سطح بین‌المللی دارا می‌باشد. به گفته ناشر علمی Elsevier، چین در حدود ۲۰ درصد از تولیدات علمی جهان در پنج سال گذشته نقش داشته است.
سال گذشته، نخست‌وزیر لی کچیانگ گفت که این کشور هزینه‌های تحقیقات پایه را افزایش خواهد داد که او آن را «چشمه نوآوری علمی و فناوری» خواند.
بر اساس آمار اداره ملی آمار، پکن از نظر نسبت هزینه‌های تحقیق و توسعه به تولید ناخالص داخلی منطقه‌ای با ۶٫۵ درصد، شانگهای با ۴٫۲ درصد و شهر بندری شمال شرقی تیانجین با ۳٫۷ درصد پیشتاز این کشور است.
گزارش جداگانه‌ای که در جریان انجمن نوآوری پوجیانگ منتشر شد، نشان می‌دهد که پکن، شانگهای، نیویورک، لندن و بوستون بالاترین رتبه‌بندی را به عنوان خانه دانشمندان برتر در میان ۲۰ شهر بزرگ در سراسر جهان در سال گذشته داشته‌اند.
با توجه به هزینه‌های بالای چین در بخش تحقیقات، نوآوری و فن آوری، بایستی منتظر جهش فوق پیشرفته این کشور در تمامی عرصه‌های علمی باشیم.
منبع: scmp
