این موضوع در دیدار ولادیمر پوتین و شی جین پینگ در حاشیه بازی‌های المپیک زمستانی پکن مطرح شد. در این دیدار در مجموع ۱۶ توافق مورد تایید قرار گرفت که از جمله آنها می‌توان به ۱۰ میلیارد متر مکعب انتقال گاز روسیه به چین به صورت سالیانه و از طریق خطوط لوله جدید اشاره کرد.
همچنین تواقفی بین اپراتورهای گلوناس و بیدو برای همکاری بین این دو سیستم ماهواره‌ای صورت گرفت. این دو توافق کردند تا با همکاری با یکدیگر، قابلیت دسترسی و دقت خدمات خود در حوزه مکان‌یابی جهانی را افزایش دهند.
جزییات این توافق نامه هنوز منتشر نشده است. به نظر می‌رسد توافق فعلی در ادامه توافقی است که در سال ۲۰۱۸ بین دو کشور منعقد شده و با عنوان “همکاری در زمینه استفاده صلح‌آمیز از بیدو و گلوناس” در سال ۲۰۱۹ اجرایی شد.
چین برنامه بیدو خود را در دهه ۱۹۹۰ میلادی آغاز کرد. در آن زمان این نگرانی وجود داشت که ارتش آزادیبخش خلق چین بدون داشتن سیستم ماهواره‌ای ناوبری که جایگزین GPS باشد، آسیب پذیر خواهد بود. GPS متعلق به دولت آمریکاست و توسط نیروی هوایی این کشور اداره می‌شود.
شبکه فعلی بیدو متشکل از ۳۰ ماهواره است که از جولای ۲۰۲۰ و در میانه تنش‌های نظامی بین پکن و واشنگتن، ارائه خدمات جهانی خود را آغاز کرد.
سیستم بیدو به جز عملکرد نظامی، دقت موقعیت‌یابی بیشتری نسبت به GPS دارد و به امکاناتی نظیر ارسال پیام نیز مجهز است و به دنبال کسب بازار جهانی ناوبری ماهواره‌ای غیر نظامی به ارزش میلیاردها دلار است.
گلوناس روسیه نیز برای نخستین بار در زمان جنگ سرد شروع به کار کرد و در سال ۲۰۱۱ بازسازی شد و اکنون با ۲۴ ماهواره در گردش، مزایای زیادی برای استفاده‌های نظامی دارد.
بیدو و گلوناس هریک مزایای خود را دارند و در صورت ارتباط نزدیک با یکدیگر می‌توانند یک سیستم ناوبری ایده‌آل ایجاد کنند که نه تنها ارتباط ماهواره‌ای بین دو کشور را در زمان صلح تسهیل می‌کند بلکه ثبات و بقای کل سیستم ناوبری را در زمان جنگ نیز گسترش خواهد داد.
پکن و مسکو در سال ۲۰۱۸ همچنین بر سر ایجاد ایستگاه‌های زمینی نظارتی برای شبکه‌های یکدیگر در قلمرو خود توافق کردند که می‌تواند به افزایش پوشش و دقت شبکه جهانی کمک کند.
