به گزارش بلومبرگ، یک رقابت آشکار بین این دو ابرقدرت برای پیشتازی در هوش مصنوعی وجود دارد. این موضوع از زمانی که واشنگتن شروع به محدود کردن دسترسی چین به پیشرفته‌ترین نیمه‌رساناها کرد، مشهود بود اقدامی که باعث شد پکن شرکت انویدیا را فرا بخواند تا درباره ادعاهایی مبنی بر وجود باگ در تراشه‌های آمریکایی‌اش گفت‌وگو کند. اما چیزی که اکنون بیشتر مشخص شده، نقش هوش مصنوعی در رقابت گسترده‌تر برای نفوذ جهانی است.
این موضوع در شانگهای به وضوح دیده شد. لی چیانگ، دومین مقام ارشد چین، یک ابتکار جدید به نام سازمان همکاری جهانی هوش مصنوعی را که از سوی پکن حمایت می‌شود، اعلام کرد. این سازمان قرار است بستری برای گرد هم آوردن کشورها به منظور ترویج استفاده امن و فراگیر از هوش مصنوعی فراهم کند.
هوش مصنوعی فراگیر، پیشنهادی است که در جهان در حال توسعه طنین‌انداز می‌شود؛ جایی که کمبود فناوری و سرمایه نگرانی‌هایی را درباره عقب‌ماندن ایجاد کرده است.
تلاش‌های چین برای جلب حمایت جنوب جهانی فراتر از این سازمان تازه‌تأسیس می‌رود. ترویج مدل‌های هوش مصنوعی متن‌باز توسط شرکت‌های چینی نیز نقش مهمی در تقویت نفوذ پکن بر انتخاب‌های زیرساخت فناوری سایر کشورها دارد.
در مقابل، برنامه اقدام هوش مصنوعی که به‌تازگی توسط رئیس‌جمهور آمریکا دونالد ترامپ اعلام شده، رویکردی کاملاً متفاوت دارد. همان‌طور که انتظار می‌رفت، این برنامه در راستای «آمریکا اول» طراحی شده و هدفش این است که فناوری هوش مصنوعی ایالات متحده عمدتاً با دوستان و متحدان هم‌فکر به اشتراک گذاشته شود؛ بنابراین رویکردی انحصاری‌تر نسبت به چین دارد.
البته، هیچ‌کس انتظار ندارد که هر کشور در حال توسعه فوراً به سمت پذیرش هوش مصنوعی چین برود. به عنوان مثال، هند همچنان باید تنش‌های باقی‌مانده با پکن پس از درگیری‌های مرزی مرگبار چند سال پیش را در نظر بگیرد.
فراتر از آن، بیشتر کشورها می‌خواهند از وابستگی بیش از حد به چین یا آمریکا اجتناب کنند. بسیاری ترجیح می‌دهند انعطاف و امکان انتخاب بهترین فناوری از هر دو طرف را داشته باشند.
پس، مانند هر مسابقه بوکس، حتی اگر چین با استراتژی فراگیر و متن‌باز خود امتیازات اولیه کسب کند، این به‌تنهایی کافی نخواهد بود. برای جلب حمایت کشورها، هوش مصنوعی پکن همچنان باید نشان دهد که می‌تواند در بالاترین سطح رقابت کند.
منبع: bloomberg
